Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny w Kołomyi

Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny w Kołomyi
	; Widok zewnętrzny kościoła
Państwo	Ukraina
Obwód	iwanofrankiwski
Miejscowość	Kołomyja
Wyznanie	katolickie
Kościół	obrządku bizantyjsko-ukraińskiego
Wezwanie	Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny (do 1946); św. Jozafata (od lat 90. XX w.)
Historia
Data rozpoczęcia budowy	1762
Data zakończenia budowy	1772
Aktualne przeznaczenie	cerkiew greckokatolicka
Poprzednie wyznanie	katolickie / rzymskokatolicki
Fundator	ks. Szczepan Mikulski
Dane świątyni
Styl	rokoko
Architekt	Bernard Meretyn
Świątynia; • materiał bud.	; • cegła
	Położenie na mapie obwodu iwanofrankiwskiego Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny w Kołomyi
	Położenie na mapie Ukrainy Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny w Kołomyi
	48°31′N 25°02′E/48,516667 25,033333

Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny w Kołomyi – były rzymskokatolicki kościół, obecnie cerkiew greckokatolicka pw. św. Jozafata położona przy ul. Hetmana Mazepy 2 (przed 1939 ul. Karpacka) w Kołomyi.

Historia

Kościół Wniebowzięcia NMP został zbudowany w latach 1762–1772 według projektu Bernarda Meretyna z fundacji ks. Szczepana Mikulskiego miejscowego proboszcza i zarazem kanonika lwowskiego. W kościele znajdował się nagrobek rotmistrza królewskiej chorągwi Macieja Jabłonowskiego herbu Prus III. Kościół kołomyjski stał się znany dzięki cudownemu obrazowi Matki Boskiej Kołomyjsko-Pokuckiej. Po drugiej wojnie światowej obraz ten trafił do kościoła parafialnego w Skomielnej Czarnej w powiecie myślenickim (od 1993 jego kopia znajduje się w kościele rzymskokatolickim pw. św. Ignacego Loyoli w Kołomyi).

W 1946 kościół został zamieniony na sklep artykułów dziecięcych – rozebrano wówczas szczyty świątyni, sygnaturkę oraz podzielono wnętrze stropami. W latach 90. XX w. budynek przejęła Ukraińska cerkiew greckokatolicka i częściowo zrekonstruowała. Obecnie mieści się tu cerkiew św. Jozafata^[1].

Przypisy

↑ Bezdroża w: Wirtualna Polska (Turystyka): Pokucie – Kolomyja. [dostęp 2010-12-29].

Bibliografia

Jakub Czarnowski: Sanktuaria i kościoły Kresów. Warszawa: PHW „Arystoteles” Marek Matusiak, 2009, s. 46. ISBN 978-83-60910-34-4.
Aleksandra Górska: Kresy. Przewodnik. Kraków: Wydawnictwo Kluszczynski, 2005, s. 80. ISBN 83-7447-006-2.

Linki zewnętrzne

Matka Boska Kołomyjsko - Pokucka

[1] Bezdroża w: Wirtualna Polska (Turystyka): Pokucie – Kolomyja. [dostęp 2010-12-29].

[1]